Op een meeting vorige donderdag hadden we het over hypnose. Mijn gesprekspartner gaf aan dat slechts 20% van de bevolking hypnotiseerbaar is en dat hij zelf tot de groep van die 80% behoorde waarna hij snel wegkeek toen ik iets teveel oogcontact maakte 😉
De conclusie 20/80 is eigenlijk gebaseerd op onderzoek met geijkte testen die bepaalde fenomenen statistisch vastleggen. Dat soort wetenschappelijke benadering werkt echter niet zo goed.
Elke persoon is verschillend, je hebt mensen die hoofdzakelijk visueel ingesteld zijn, anderen dan weer auditief en nog anderen interageren vooral op een gevoelsmatige manier.
Sommigen vertrekken vanuit een uitsluitend materialistische voorstelling van zaken, anderen vormen dan tegengewicht door een méér spirituele beleving.
Er zijn ook bepaalde geloofsovertuigingen die maken dat je heel goed moet weten waar je mee bezig bent als hypnotiseur of hypnotherapeut.
En natuurlijk onttrekt het spirituele zich al helemaal aan een wetenschappelijke onderzoeksmethode alhoewel de ‘echte’ wetenschapper waarschijnlijk opwerpt dat dat spirituele zich ook maar afspeelt onder de vorm van elektrische pulsjes in een materieel brein …
… maar goed.
Wat is hypnose dan dat het wel degelijk wetenschappelijk kan benaderd worden maar zich daar tegelijk aan onttrekt?
Dat antwoord kan ik hier niet helemaal in woorden formuleren, maar ik kan er bij wijze van kleine introductie wel dit over vertellen.
Niet 20/80 maar 100% van de mensen zijn in een continu staat van hypnose of laten we het trance noemen.
Het hypnotisch proces is de verschuiving van de ene trance naar een andere trance.
Bijvoorbeeld kun je de trance van ‘ik ben niet goed genoeg’ verschuiven naar een trance van ‘zelfvertrouwen’. Of, zeer actueel, de trance van volgzaamheid naar een trance van ‘wakker zijn’.
Het is dus belangrijk te beseffen dat je ALTIJD in een trance verkeerd.
Zelfs dat besef maakt deel uit van de trance van het moment zoals ik ook deze tekst schrijf vanuit mijn trance in dit moment.
Maar stel je nu eens niks voor en laat je nu eens niks anders suggereren dan dat je eigenlijk gewoon je zuiverste zelf bent.
Dat zelf is het zelf dat de achtergrond is, de canvas, het scherm waar een film, de film van je leven, tijdelijk zichtbaar gemaakt wordt en dus ook de ruimte waarin alles zich afspeelt. Gedachten, acties, bewegingen, emoties, gevoel, al die dingen kleuren de ruimte tijdelijk en zijn ook constant aan verandering onderhevig, maar jij BENT de ruimte, die open ruimte is jouw werkelijke zelf en niet wat zich daarbinnen afspeelt.
Net alsof een film het scherm op geen enkele manier kan beïnvloeden, op dezelfde manier raakt niks in deze wereld je werkelijke zelf.
Je bent dus niet je gedachten, je lichaam of eender iets wat waarneembaar is.
Je bent wel degelijk aanwezig, gewaar en volledig bewust en je kan je, na projectie, ook bewust worden van dat geprojecteerde iets. De fout die we allemaal maken is niets anders dan de identificatie met ons lichaam en met dingen. Het is de daaruit voortvloeiende angst voor verlies van dingen en het lichaam zelf dat het grote vergeten veroorzaakt en de pure kracht wegneemt. Het verstart en maakt onbeweeglijk.
Het is daarom dat ik de mens die mijn online praktijk bezoekt altijd meegeef om dagelijks een moment van stilte in te bouwen.
Je bewust worden van dat allesomvattende en verbindende zelf is een bewust worden van puur aanwezig zijn waarin de illusie van dingen even mag wegvallen.
Vanuit die meditatie in het leven stappen maakt dat je je zeker en veilig voelt, ook in deze tijden.
In de realiteit BEN JE, I AM, YOU ARE en de rest zijn illusoire toevoegingen.
En toch, ikzelf leef dit verhaal ten volle met alle gevoel en emoties die dit teweegbrengt. Het is een spannend verhaal met een spectaculaire eindplot.
Stick to the end 🙂
… en dat is wat een cursus in wonderen bedoelt met het statement “Nothing real can be threatened, nothing unreal exists, herein lies the peace of God”, waarbij je je best geen voorstelling van God maakt of je raakt weer verzeild in een andere trance.
Liefdevol,
Christian